Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

Syriana (2005)

Ποσες φορες στην ζωη του μπορει κανεις να δει την αμερικανικη κινηματογραφικη βιομηχανια να παραγει ταινιες που λενε την αληθεια για καυτα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικα θεματα της αμεσης επικαιρότητας και οχι του παρελθόντος; Εγω τουλαχιστον δεν μπορω να σκεφτω πολλα παρομοια παραδειγματα. Στην Αμερικη, πρωτα ερχονται τα ψεματα με φανφαρες, προπαγανδα και παρελασεις (The Green Berets) και πολλα χρονια μετα, μετριοπαθής και μαζεμένη η αληθεια (Platoon). To Traffic ηταν ενα τετοιο παραδειγμα. Το Syriana ειναι ενα ακομα. Ειναι συμπτωση οτι τα εγγραψε ο ιδιος συγγραφεας;

Οπως και το Traffic, η Syriana ειναι μια δυσκολη ταινια, σε πολλα επιπεδα. Απαιτει απο τον θεατη να εχει διαβαζει το μαθημα του και να ειναι ετοιμος να χωνεψει μια σειρα απο γεγονοτα, περιστατικα και αληθειες για το πως λειτουργει στην πραγματικοτητα ο κοσμος σημερα, μεσα σε ενα πολυ μικρο χρονικο διαστημα. Οι πολλαπλες συμπλεκομενες ιστοριες, δεκαδες χαρακτηρες, flashbacks και το αποτομο editing μπορει να εξυπηρετουν το βαρια φορτωμενο story telling, αλλα απαιτουν την απολυτη και αμεριστη προσοχη του θεατη.

Παρολες τις απαιτησεις της, ομως, η ταινια επιβραβευβει και ειναι μια δυναμικη αφυπνιση για τις κοιμισμενες μαζες, για το τι συμβαινει σημερα στον κοσμο γυρω μας και το εχουμε ακομα να αντιμετωπισουμε αν δεν παρουμε την μοιρα μας στα χερια μας τωρα. Take the power back θα ελεγαν οι Rage against the Machine και ισως αυτο ειναι να ειναι το θεμα της επομενης ταινιας που θα βγει απο την βιομηχανια του ψεματος και θα τολμησει να πει αληθειες. Για μια ακομη φορα, εξαιρετικος ο George Clooney αποδεικνύει οτι ειναι οτι καλυτερο εχει να δωσει η γενια του. Δυνατος, αν και σε δευτερο ρολο, ο Matt Damon. Ενδιαφερουσα ερμηνεια χαμηλων τονων απο Jeffrey Wright, που ερχεται απο το πουθενα (D-Tox) και απαιτει την προσοχη μας. Α must-see για ολους, σινεφιλ και οχι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: