Διαβάζοντας το καστ του The Deal, σκεφτηκα οτι με περιμενουν αρκετες στιγμες απολαυσεις στο αμεσο μελλον, αλλα δυστυχως διαψεύστηκα. Προφανως χρειαζονται περισσοτερα πραγματα απο ενα καλο καστ, για να γινει μια καλη ταινια. Και ολα αυτα απουσιαζουν εδω.
Πως μπορεις να αποτυχεις σε μια ταινια, αν εχεις για πρωταγωνιστες τους Christian Slater και Selma Blair, τον Robert Loggia στο ρολο του "κακου" και τους Colm Feore, Angie Harmon (δυο εξαιρετικα και αδικημενα ταλεντα) και John Heard σε μικροτερους ρολους; Απλα αν δεν εχει σεναριο και σκηνοθεσια! Δυστυχως αυτο ακριβως συμβαινει σε αυτη την αρπαχτη, οπου το ενα κλισσε συνοδευει το αλλο και ολοι απλα διαβαζουν τις ατακες τους βαριεστημενα, με το βλεμμα που λεει μακαρι να βρισκομουν οπουδηποτε αλλου εκτος απο εδω.
Και ειναι κριμα γιατι με ελαχιστη παραπανω προσπαθεια θα μπορουσε να ειχε γινει κατι σημαντικο, οπως το Syriana. Σε οτιδηποτε εχει να κανει με την νεα ταξη πραγματων, την παγκοσμια κοινωνικη, οικονομικη και πολιτικη κατασταση και το πετρελαιο, υπαρχουν τοσες ενδιαφερουσες αληθειες, τοσες συναρπαστικες ιστοριες που θα μπορουσε να παρουσιασει κανεις, που το να καταφευγει κανεις σε ακινδυνα μυθευματα ειναι απλα δειγμα δειλιας, βαριεστημαρας και τσαπατσουλιας.
Και τελικα επιστρεφουμε σε μια απο τις πολλες αληθειες που ειπε ο Warren Beatty στο Bulworth "It must be the money. Turns everything to crap.". Οποιος θελει να δει κατι ουσιαστικο, ας ξαναδει το Syriana.
Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008
The Deal (2005)
Ετικέτες
drama,
film review,
imperialism,
new world order,
oil,
thriller
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου